Eduardo Galeano: “Latin Amerika’nın Damarları” hâlâ kesik
Eduardo Galeano, yaşamını kaybedeli bir yıl oluyor.
“Latin Amerika’nın Kesik Damarları” adlı kitabı gazeteci-yazar Eduardo Galeano’nun “magnum opus”udur en bilinen eseri, başyapıtıdır.
“Latin Amerika’nın Kesik Damarları” kitabı, bu coğrafyanın bereketli toprakları sebebiyle beş yüz yıl boyunca fasılasız bir talan ve taarruza maruz kalmış, emperyalist sömürünün, hüznün ve elbette başkaldırının anıtsal dökümüdür.
Ama “Latin Amerika’nın Damarları” hâlâ kesik.
2015 yılında Latin Amerika bölgesinde yoksul sayısı 168 milyondan 175 milyona çıktı.
2015 rakamlarına göre Latin Amerika’da yoksulluk nüfusun yüzde 29,2’sini kapsarken, mutlak yoksulluk oranı yüzde 12,4 yani 75 milyon kişi olarak tespit edildi.
Yoksulluk oranının en çok arttığı ülkeler Venezuela, Guatemala ve Honduras oldu.
Gelişmişlik seviyesi ülkeden ülkeye farklılıklar gösterse de Latin Amerika ve Karaipler’de 79 milyon olmak üzere toplam 1.2 milyar insan günlük 1 dolardan daha az bir gelirle yaşıyor.
Eduardo Galeano – Tepetaklak (Tersine Dünya Okulu) adlı kitabının 19-20 sayfasında bu verili durumu burjuva çocukları üzerinden anlatıyor:
“Büyük Latin Amerika kentlerinin bazılarında adam kaçırma bir alışkanlık oldu ve zengin çocukları korku baloncuğuna kapatılmış olarak büyüyor. Duvarlarla çevrilmiş evlerde yaşıyor elektrikli tellerle eve silahlı bekçilerle çevrilmiş büyük evlerde ya da ev kümelerinde gece gündüz korumalar kapalı devre güvenlik kameraları ile gözetleniyorlar. Zengin çocukları tıpkı para gibi zırhlı araçlarda yolculuk ediyor. Şöyle bir uzaktan bakmanın dışında şehirlerini tanımıyorlar. Metroyu Paris’te ya da New York’ta keşfediyorlar ama Sao Paulo ya da başkenti Mexico City’de asla kullanmıyorlar”
Eduardo Galeano, yaşamını kaybedeli bir yıl oluyor. Latin Amerika’nın Kesik Damarları hâlâ kanıyor işkenceler, kayıplar, ölümler, katliamlar, sürgünler… Ve bir yanda da umut, mücadele ve direnç sürüyor.
Eduardo Galeano’nun Ateş Anıları, Latin Amerika’nın Kesik Damarları, Aşkın ve Savaşın Gündüz ve Geceleri, Biz Hayır Diyoruz, Tepetaklak, Zamanın Ağızları, Yürüyen Kelimeler, Kucaklaşmanın Kitabı, Gölgede ve Güneşte Futbol, Söz Mezbahası, Görüşmeler, Gözlemler, Görünümler, Aynalar, Ve Günler Yürümeye Başladı, Helena’nın Rüyaları, Kadınlar kitapları okunmayı bekliyor.
Eduardo Galeano kimdir?
1940’ta Uruguay’ın başkenti Montevideo’da orta sınıf Katolik bir ailede doğdu. Çocukluğunda futbol oyuncusu olmak istemiş, gençliğinde birçok farklı işte çalıştı. On dört yaşında ilk politik çizgi romanı, Sosyalist Parti’nin haftalık yayın organı El Sol’da yayınlandı. Marcha dergisinin yazı işleri müdürlüğünü, Epoce dergisinin de yayın müdürlüğünü yaptı. Uruguay’da gerçekleşen askerî darbeden sonra bir süre hapis yattı, daha sonra ülkeyi terk ederek Arjantin’e yerleşti, Buenos Aires’te Crisis dergisini kurup yönetti. 1973’ten sonra Arjantin ve İspanya’da sürgünde yaşadı. 1985’te Uruguay’a geri döndü. Galeano, iki kez Casa de la Americas Ödülü’nü kazandı. Ateş Anıları adlı üçlüsü, Uruguay Kültür Bakanlığı Ödülü’ne layık görüldü. 1989’da Washington Üniversitesi tarafından American Book Award Ödülü’nü kazandı.
