Hafıza-i Beşer | 5 Şubat 1990: Sümeyra Çakır hayatını kaybetti...
Hayatının son 10 yılını sürgünde geçiren Sümeyra Çakır, 38 yıl önce bugün kansere yenik düşmüştü.
25 Mayıs 1946’da Edirne’de doğdu. Yükseköğrenimini 1969’da İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde tamamladı. 1966 yılında İstanbul Belediye Konservatuarı Ses Eğitimi bölümüne girdi. Ruhi Su ile tanışmaları ise 1971’de olmuştur. 1977’ye kadar Ruhi Su ile çok sayıda çalışmalar yaptı. Bu çalışmalar 1977’de El Kapısı,1978’de ise Sabahın Sahibi Var isimli plaklarda toplandı. Bu aralıkta, 1975’te Ruhi Su ile beraber Dostlar Korosu’nu kurdu. Ardından Batı Berlin İşçi Korosu ile Barış ve Gurbet Türküleri albümünü çıkardı.
Sanatçı olmanın topluma karşı bir sorumluluğu olduğunu en iyi bilenlerdendi Sümeyra Çakır. Bundan dolayıdır ki Berlin’de Nazım Hikmet Haftası’na, 1978 yılında Havana’da XII. Dünya Gençlik Festivali’ne, Atina’da Akdeniz Ülkeleri Barış Festivali’ne, 1979 yılında ise Sofya’da Alen-Mak Festivali’ne bu sorumluluk ile katılmıştır. Ayrıca aynı yıl Türkiye Maden-İş Sendikası’nın korosunu da yönetmiştir.
1980’de Doğu Berlin’de yapılan Uluslararası Politik Şarkı Festivali’nde Enternasyonal Marşı’nı söylemiştir. İşte bu olay Çakır’ı memleketinden uzaklaştırır. Enternasyonal Marşı okuduğu gerekçesiyle dava açılan ve 7,5 yıl hapsi istenen Çakır, müzik çalışmalarını yurtdışında sürdürmek zorunda kalır.
Hayatının son 10 yılını sürgünde geçiren Çakır, 5 Şubat 1990’da kansere yenik düşerek Frankfurt’ta hayatını kaybetti…
Albümleri: El Kapıları, Sabahın Sahibi Var, Barış ve Gurbet Türküleri, Allı Turnam, Gülün Elinden, Acayipleşti Havalar, Kadınlarımızın Yüzleri, Vardar Ovası, Süware Çuçıkan (Serçelerin Rüyası)
Sümeyra Çakır’ın Süware Çuçıkan (Serçelerin Rüyası) isimli son albümünden bir parça:
