Görelilik Kuramı'nın 100. yılında Einstein bu kez yanıldı
Albert Einstein'ın görelilik kuramları şimdiye kadar girdiği her deneyden başarıyla çıkmış olsa da Einstein'ın da yanıldığı ortaya çıktı.
Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü’ndeki bilim insanları Einstein’ın kuantum mekaniğinin temel ilkelerinden birinde yanıldığını ve “uzaktan tekinsiz eylem”in aslında gerçek olduğunu kanıtladılar.
Parçacıkların uzaklıklarından bağımsız olarak birbirlerini etkileme yeteneği olan dolanıklığın var olduğunu ve evrenin öz niteliklerinden biri olduğundan eminiz.
Bir çift ya da grup parçacık dolanık olduklarında, birbirlerinden bağımsız olarak tanımlanamazlar. Tek bir parçacığın hız gibi belirli bir parçacık özelliğinin ölçülmesi tüm dolanık parçacıkları etkiler.
Einstein’ın paradoks olarak gördüğü dolanıklık kanıtlandı
Einstein ve pek çok başka bilim insanı bu fenomenin bir paradoks olduğuna inanıyorlardı. Zira, çok büyük uzaklıklar arasında bile bilginin anında aktarımına izin veriyordu. Einstein, bunu “uzaktan tekinsiz eylem” olarak adlandırıyor ve klasik fizikle de bu fenomenin üretilebileceğine inanıyordu. Kuantum mekaniğini tamamen öngörülebilir yapacak bilmediğimiz ya da bilemeyeceğimiz gizli değişkenler-nitelikler olduğuna inanıyordu.
Klasik fiziğe göre, basitçe fizik kurallarının bilinmesiyle, evren, tamamen anlaşılabilir, modellenebilir ve öngörülebilirdir. Bu determinist bakış olarak bilinir. Kuantum mekaniği ise olasılıdır, kişinin bir sistem hakkında sahip olabileceği anlayışa bir sınır getirir ve günlük hayatta karşılaşmadığımız tuhaflıklarla doludur.
Bell teoremi doğrulandı
Fizikçi John Stewart Bell, 1964’te, bu ileri sürülen paradoksun sonuçlarını araştırmaya çalışırken kuantum mekaniğinin herhangi bir determinist kuram kullanılarak açıklanamayacağını söyleyen Bell teoremini oluşturmuştu. Teoremin geçerliliği yıllar içinde pek çok deneyle desteklenmişti. Şimdiyse bilim insanlarının bu teoremin doğru olduğundan eminler.
Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü’ndeki yeni bir araştırma, kuantum mekaniğinin determinist bir yoldan açıklanamayacağını gösterdi. Deneyde, yüksek derecede bağlantılı kutuplaşma ile dolanık bir foton çifti yaratıldı. Fotonları ayrılarak, kutuplaşmalarının ölçülmesi için iki uzak odaya gönderildiler. Kutuplaşmayı ölçen aletin ayarları her foton için rasgele belirlendi. Bunun nedeni, bilinmeyen etkiler varsa bunların ölçümlerin kendisinden gelmemesini sağlamaktı. Bilim insanlarının kullandıkları fotonlar mükemmel biçimde dolanıktı. Gizli değişkenlerin oranının, fizik alanında bu keşfin duyurulması için gerekli 5 sigma (3,5 milyonda 1) sınırının çok ötesinde, 170 milyonda 1 olduğu tahmin ediliyordu.
